9 Haziran 2010 Çarşamba

Karanlığa Ağıt

Parçalanıyorum... Her parçam ayrı bir karanlığa dağılıyor. Hepsi ağlıyor durmaksızın. Hepsi yalnız ölüyor...

Suskunluğumda gizleniyor hıçkırıklar... Hiç bitmeyecek bir dansa başlıyorum. Gecenin soğuk sularında, ıslak bir kederin eşliğinde, isterik kelimelerin tutsağı olarak dans ediyorum. Karanlık kutsuyor beni... Bir kez daha bağrına basıyor.

Saçlarım geceye karışıyor. Kandan gözyaşlarımla lekeleniyor her teli... Omuzlarıma dökülüyor kan kızılı saçlarım... Beyaz tenimde kızıl acılar... Kara deliklere dönüşüyor gözlerim, yok ederek yaşamı...


2005

Hiç yorum yok: