Başsız bir süvariyim
Hayalet topraklarda...
Kardan örülmüş pelerinim
dalgalanır sırtımda...
Hiç üşümedim
Ne ölmeden önce ne de sonra.
Atımı durmadan sürdüm -
hiç durmadan
durmadan
gölgelerden yana.
Sessizce ilerledim
Ve birden
kayboldu sesim...
Başsız bir süvariyim
Bu uğuldayan ölü rüzgarda.
Kaybolan sesim ve kardan pelerinim...
Biliyorsun, hiç üşümedim
Öldükten sonra
karlar örttüğünde bile üzerimi...
Savruldu gözlerim
Bedenimden çok çok uzağa -
çok uzağa -
Bir süvariydim.
Atını hiç durmadan süren uzaklara...
27 Ocak 2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder