Bulutlar dağılıp gökyüzü uyandığında
Güneş gözlerimi acıtır.
Cebimde her zaman bir tutam kar olur
Kirpiklerime serpmek için.
Gece olduğunda parlar gözleri ayın...
Hiçbir zaman burada olmadın.
Yağmurlar yağıp nehirler çağladığında
bir ağacın altına sığındım.
Bana hep yalnız olduğumu öğrettin
ve bunun için sana teşekkür ederim.
Artık biliyorum,
Gözleri acısa da çiçekler hep güneşe döner.
Düşüp ağladıklarında çocuklar
Sonunda hep oyuna geri dönerler.
Artık biliyorum evet,
Sadece ben varım sevmek için.
İçim gece,
Yüzüm gündüz
Kar var hep cebimde.
Kalbimde ise buzdan bir söz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder