Çok uzun zamandır mutsuzum... Mutlu olduğumu sandım aslında kısa bir süre ama yalnızca bir yanılsamaymış. Gerçekler çarptığında yüzüme anladım. Ağladım, içime aktı göz yaşlarım ve bağırdım suskunluğuma... Uzun zamandır ölüyüm... Gittikçe çürüyor ruhum... Sanki her şeyi kaybediyorum, kendime ait ne varsa... Bedeninden koparılmış bir dal gibi kuruyorum. İçime çöküyor organlarım... Beni duyan var mı? Bu acıyı hisseden var mı? Biri kurtaracak mı beni bu karanlık kuyudan? Bu garip yalnızlıktan? Bu yaşamsızlıktan? Kalbimdeki iblisi hangi dinin ayini çıkaracak? Kim hayata döndürecek bu ölü ruhu? Kimi kandırıyorum? Aslında biliyorum cevabı! Kimse... Kimse gelmeyecek, kimse tutmayacak elimden, kimse kurtarmayacak... Kimse...
Ben aslında öldüm ama bunu kimse bilmeyecek.
2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder